சிங்கை பதிவர் சந்திப்பு விவரங்கள்...

கேபிள் அண்ணா சிங்கை வருகிறார் என்றவுடனேயே பரபரப்பு தொற்றிக்கொண்டது, இரு விஷயங்களால். ஒன்று சென்னையில் என்னை தங்கமாய் கவனித்தது இன்னும் மனதில் இனித்துக்கொண்டிருப்பதால் அதைவிட மேலாய் அல்லது அந்த அளவிற்காவது கவனிக்கவேண்டும் என்பது. இரண்டாவது சிங்கையின் எல்லா பதிவர்களையும் சந்திக்கும் ஒரு மாபெரும் வாய்ப்பு கிட்டியிருக்கிறது என்பது.

வரும் நாளன்று எனக்கு வேலை. முடித்து நேரே வரவேற்க வந்துவிடுகிறேன் என சொல்லி வரும் நேரத்த சொல்லச் சொல்ல, வருவது பற்றிய சரியான தகவல்கள் துக்ளக் மகேஷ், தம்பி ரோஸ்விக், விஜய், வெற்றிக்கதிரவன் என எல்லோரின் மூலமாயும் வரிசையாய் வர அன்பை எண்ணி ஆனந்தப்பட்டுக்கொண்டு விமான விலையத்துக்கு விரைந்தேன். வருகை பற்றி அன்பின் அண்ணன் கோவியார் அழகாய் பதித்திருக்கிறார்.

நேரே தேக்கா சென்று சகுந்தலாவில் அவருக்கு கொத்துபரோட்டா(கேபிளுக்கேவா?) தோசை என விருந்தோம்பி விட்டிற்கு சென்றோம். நெடுநேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தோம். அண்ணாவின் ஆக்சிடென்ட் குறும்படத்தை பார்த்து பிரமித்து அது பற்றி சிலாகித்து பேசி அதனைப்பற்றி விவாதித்தோம்.

அடுத்த நாள் ஓய்விக்குப்பின் எழுந்து அண்ணாவுடன் கிளம்பி அவரது இரு வாசகர்கள் ஜெய் மற்றும் பாலாவை சந்திக்க தேக்கா கிளம்பினோம். அஞ்சப்பரில் சந்திப்பு. அங்குதான் எனக்கு ஒரு அருமையான தோழர் புண்ணாக்கு மூட்டை எனும் பெயரில் பின்னூட்டமிடும் பாலா கிடைத்தார், இறுதியில் சொந்தமாயும் ஆகிவிட்டார். வேலைக்கு நேரமாக விடைபெற்று கிளம்பினேன்.

அடுத்த நாள், சிங்கையும் பதிவர்கள் சந்திக்கும் ஒரு முக்கியமான தினம். உணவு வேளைக்கு வரச்சொல்லி அழைப்பு வர கிளம்பி சங்கர் அண்ணாவும் நானும் தேக்கா சென்றோம். வழியில் சாலைகளின் நேர்த்தி, போக்குவரத்தின் ஒழுங்கு, விதி முறைகள், தூய்மை என பார்க்கும் ஒவ்வொன்றிலும் வியந்து நம்மூரில் இல்லையே என ஆதங்கப்பட்டுக் கொண்டார்.

சரியான நேரத்திற்கு சென்றடைந்தோம். எல்லோரும் அஞ்சப்பர் சென்று திருப்தியாய் அளவளாவி மதிய உணவு. பாரதி, நட்புடன் ஜமால், ஜோசப் மாமா மகன் என புதியவர்களையும் அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு பின் சுவாமி ஒம்காரும் சேர்ந்துகொள்ள எல்லோரும் பதிவர் சந்திப்பு நடக்கும் எஸ்பிளனேட் அதுக்கே உள்ள பாலம் நோக்கி பேருந்தில் விரைந்தோம். இப்போதான் தாத்தா சென்னையில் இதுபோன்ற பஸ்ஸை விட்டிருக்கிறார் என கமெண்ட் அடித்தார்.

எல்லோரும் ஒருவழியாய் சந்திப்பு நடக்கும் இடத்தை அடைந்தோம். பாலா, சரவணன், அப்பாவி முரு, பித்தனின் வாக்கு சுதாகர், அறிவிலி ராஜேஷ், ஜோ,  மகேந்திரன், ஜெகதீசன்,  முகவை ராம் என எல்லோரும் வந்து சேர்ந்து கொள்ள கலகலப்பாய் கூட்டம் ஆரம்பித்தது. அன்புடன் அறிவிலி ராஜேஷ் கொண்டு வந்த மிளகாய் பஜ்ஜியும் சுண்டலும் காரசாரமாய் விவாதத்தை துவக்க ஏதுவாய் இருந்தது.

முதலில் எங்களிடம் மாட்டியவர் கேபிள் அண்ணா. கேள்விக்கணைகளால் துளைத்தோம். கேட்பதில்தான் நாம் எப்போதும் வல்லவர்களாயிற்றே? அழகான கேள்விகள், அற்புதமான பதில்கள். தான் எடுக்கப்போகும் படத்தின் கதாநாயகி சினேகா என்ற ஒரு தகவலை சொல்லி பிற பேச்சுவார்த்தைகள், தயாரிப்பு திட்டங்கள் தயாராகி வருவதாய் சொன்னார். சுஜாதா ஒரு அருமையான எழுத்தாளர் என சொல்லி அவரைப்பற்றி சில விவரங்களை பகிர்ந்துகொண்டார்.

வெற்றிப்படங்களுக்கான இலக்கணங்கள் பற்றியும், நாங்கள் இருவரும் டி.வி யில் ரசித்துப்பார்த்த விக்ரம் படத்தைப்பற்றியும் அதில் மாடியில் துரத்தும் காட்சியினை அழகாய் படம் பிடித்ததையும், அந்த படம் ரிலீஸ் ஆன புதிதில் தொடர்ச்சியாய் காலைக்காட்சியாய் இருபதுநாள் பார்த்ததையும் நினைவு கூர்ந்தார்.

அடிக்கடி சிங்கையில் வெக்கையும் குறைந்த ஆடையுடுத்தும் யுவதிகளால் வெக்கமும் அதிகமாய் இருப்பதாய் தகவல் தந்தார். மொத்தத்தில் சினிமா பற்றிய எல்லா சந்தேகங்களுக்கும் தெளிவுற விளக்கம் அளித்தார்.

வெளியே தூறிக்கொண்டிருந்த மழை நின்றிருக்க அருகே இருந்த இந்திய தேசிய ராணுவத்தின் நினைவுச்சின்னம் அருகே எல்லோரும் மீண்டும் குழுமினோம். ஓம்கார் சுவாமியிடம் எங்களின் கேள்விகணைகளை வீச ஆரம்பித்தோம். நித்யானந்தரில் இருந்து ஆரம்பித்து, என் காவியுடை உடுத்துகிறீர்கள்(வெள்ளை வீடியோ, போட்டோவில் கிளார் அடிக்கும்) பேய் பிடித்தல், சாமியாடுதல் (கடுமையான மன அழுத்தத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்கள்) பற்றிய அழகான விளக்கங்களை அளித்தார்.

இதற்கான ஒலிப்பதிவை எனது ஐ போனில் இருந்து இறக்கி இடுகையினில் அடுத்து தருகிறேன். மொத்தத்தில் நமது சாமி எல்லோர் மனதையும் கவரும், ஜாலியான, எளிதாய் அணுகக்கூடிய, விஷயம் நிறைந்தவர் என்பது தெரிந்தது. நித்யானந்தர்களை போல பலர் இருக்கும் இந்த தருணத்தில் ஓம்கார் போன்ற சிலரும் இருப்பது மனதிற்கு நிறைவாய் இருந்தது.

பாதிக்கு மேல் பிரிந்து செல்ல, மீதமிருந்த நாங்கள் இரவு உணவும் முஸ்தபா எதிரில் இருக்கும் அஞ்சப்பருக்கு சென்றோம். பாலா அப்போதுதான் அவரது சுயரூபத்தை காட்ட ஆரம்பித்தார். என்னமாய் ஒரு ஜாலியான நபர்? விஷய மூட்டைகள் நிறைய வைத்திருக்கிறார், அவ்வப்போது அவிழ்த்து விடும்போதும் வெடிச்சிரிப்பு தான்.

உதாரணமாய் அவரது தாத்தாவின் பெயர் நரி படையாச்சியாம். பெயர்க்காரணம், விளைந்த மல்லாட்டையினை (மணிலா கோட்டை (அ) வேர்க்கடலை) காட்டின் களத்தில் காவல் காத்துக் கொண்டிருந்திருக்கிறார். படுத்திருந்த அவருக்குப் பக்கத்தில் யாரோ பதுங்கி வர கொஞ்சம் தூக்கத்தில் இருந்தாலும் கம்பினால் பட்டென ஒரே போடாய் போட்டு போர்வையில் சுருட்டி தூக்கிகொண்டு ஊருக்குள் போய் எல்லோர் முன்னாலும் திருடனை பிடித்துவிட்டதாய் சொல்லி போர்வையோடு வீச, உள்ளே இருந்து ஓடியது ஒரு பெரிய நரி. அதிலிருந்துதான் அவரின் பெயர் நரிப்படையாச்சியாம். இன்னும் அவர் சொன்ன பல வெடிச்சிரிப்புக்களை பல இடுகைகளாய் எழுதலாம், எழுதுகிறேன்.

கேபிள் அண்ணா முகவை ராம், ஜெகதீஷோடு ராம் வீட்டிற்கு செல்ல, நான் பாலாவோடு கிளம்பினேன். அலுவலகம் அளித்திருக்கும் அவரது ஐந்து நட்சத்திர ஓட்டல் அறையில் தங்கும் பேறு பெற்றேன்.

மொத்தத்தில் மிகவும் இனிமையான மறக்க முடியாத நாளாக அமைந்தது. அதிகப்படியான விஷயங்களை எழுதாதற்குக் காரணம், மற்றவர்களும் பகிர வேண்டும், கேபிள் அண்ணாவும் எழுதவேண்டும் என்பதால்தான்.