கிராமத்து (அ) நியாயங்கள்... அனுபவம்

ஊருக்கு போயிருந்தப்போ வீட்டு வேலை தொன்னூறு சதம் முடிஞ்சிருக்க மாடியில உக்கார்ந்து பேசிட்டிருந்தோம் .

பசங்க நாலு பேரு வந்தாங்க, வீட்டு வேலையெல்லாம் அவனுங்கதான் கான்ட்ராக்ட் எடுத்து செய்யறானுங்கன்னு தம்பி சொன்னான். எல்லாரையும் முன்னாடியே பாத்திருக்கேன், சின்ன சின்ன பசங்களா.

அதுல ஒருத்தன் எனக்கு ரொம்ப பரிட்சயம். பொங்கல் சமயத்துல பொம்பள வேஷம் போட்டுக்கிட்டு வாயில பெருசா அலகு குத்திகிட்டு ஆட்டம் போட்டுக்கிட்டு வந்தவன். பாலமுருகன் பேரு, பாலான்னு கூப்பிடுவோம். 

வாயில அலகு குத்தினதுக்கு அடையாளமா ரெண்டு பக்கமும் தழும்பு இருந்துச்சி.  'எப்பண்ணா வந்தீங்க சௌக்கியமா' ன்னு விசாரிச்சிட்டு அந்த பக்கமா வேலை செய்ய போயிட்டானுங்க. 

'வாயில எப்படிடா அவ்வளோ பெரிய வேலை குத்திகிட்டு ஆட்டம் போட்டுக்கிட்டு வர்றாங்க, அதுவம் இவன் ரொம்ப சின்ன பையன்' னு இழுத்தேன்.

'யாரு பாலாவா, போன வாரம்தான் ரெண்டாவது கல்யாணம் பண்ணினான்' னு குண்டை தூக்கிபோட்டான்.

'கல்யாணம் ஆயிடுச்சா?, ரெண்டா? மொதல் தாரம் ஏதாவது?' ன்னு நம்மள மாதிரி சோகம் ஏதாச்சும் இருக்குமான்னு கேக்க,

'இல்லையில்ல, அது ஒரு பெரிய கதை, பாலா இங்க வா, வர்றான்...இதோ அவங்கிட்டயே கேளு' ன்னு தம்பி சொன்னான்.

'எப்படிப்பா சாத்தியம், ஒன்னுக்கே அவனவன் சிங்கியடிக்கிறான்...'ன்னு பாலமுருகன பாத்து கேட்க,

'ப்ரைன் பிரதர் ப்ரைன்' னு புதுசு கண்ணா புதுசு மாதிரி சொன்னான். 

சொல்லிட்டு நான் ஆர்வமா கேக்கறத பாத்துட்டு கதை மாதிரி சொல்ல ஆரம்பிச்சான்.  

'இப்போ ரெண்டாவதா கல்யாணம் பண்ணியிருக்கேன் இல்ல, அந்த புள்ளையத்தான் மொதல்ல காதலிச்சேன். ரெண்டு பேரு வீட்டுக்கும் தெரியும். ஒருநாள் ஃபுல் போதையில, அதான் அலகு குத்திகிட்டு ஆடுனேனே பொங்கலப்போ? அதுக்கு ஒரு வாரம் கழிச்சி ரெண்டு பெரும் தனியா பேசிகிட்டு இருக்கும்போது தகராறு வந்துடுச்சி.  

பயங்கர சண்டை, என்ன மரியாத இல்லாம பேசினா. இந்த மாதிரில்லாம் பேசாத, டென்சன் ஆயிடுவேன், வேற கல்யாணம் பண்ணிக்குவேன்னு சொன்னேன். எவள வேணும்னாலும் பண்ணிக்கோ, என்ன விட்டுடுன்னு சொன்னா. 

போடி சர்தான்னு நேர வீட்டுக்கு வந்து எங்க அப்பன் கிட்ட அவளோட சித்தப்பன் மகள கல்யாணம் பண்ணி வைன்னு சொன்னேன். அவங்க ரெண்டு குடும்பத்திலேயும் பகையா இருந்தது எனக்கு வசதியா போச்சு, ராத்திரியோட ராத்திரியா ஏற்பாடு பண்ணி காலையிலேயே கல்யாணம் முடிஞ்சிடுச்சி.

அடுத்த நாளே என்னோட மொத லவ்வர், உங்கிட்ட தமாசுக்கு சண்டை போட்டதுக்கு இப்படி பண்ணிபுட்டியேன்னு அழுதா. 'பொறுத்திரு எனக்காக காத்திரு' ன்னு சொல்லிட்டு வந்துட்டேன்.

அதுக்கப்புறம் அந்த புள்ளைய நிறைய பேரு நாம விலகிட்டோம்ங்ற தைரியத்துல ரூட்டு உட்டானுங்க. கொஞ்சம் கூட மசியல, செடியா இருந்துச்சி.  

பல இடத்துல இருந்து மாப்பிளைங்க வந்தாங்க. நம்ம பிளான்ல எல்லாம் செதறிடுச்சி. ஆனாலும் தங்கவேல் மவன் எதிரியா வந்தான். அவன் தியாகம் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்கிறேன்னு டயலாக் அடிச்சி கல்யாணம் வரைக்கும் வந்துச்சி.  

ஆள வெச்சு மேரட்டியும் பாத்தேன், கேக்கல. மாமன் மவன் கங்காதரன் மப்புல கேக்கப்போயி கத்தியில குத்தி பெரிய கேசாயிடிச்சு. ('மொன்னை கத்தியும் மொத்த பனியனும்' னு ஒரு தனி பதிவா எழுதறேன்... சுவராஸ்யமான மேட்டர் அது).  

அப்புறம் அவளோட கல்யாணத்துக்கு ரெண்டு நாள் முன்னால என் பொண்டாட்டிய கூப்பிட்டேன். அவ என் கூட சேந்து வாழ்ந்தாதான் உயிரோட இருப்பேன், இல்லன்ன மருந்து குடிச்சிட்டு சாவறேன்னு சொன்னதோட இல்லாம கொஞ்சம் சாம்பிளுக்கு குடிச்சும் காமிச்சேன்.

கதறிக்கிட்டு ஒத்துகிட்டா. உடனே பொண்ண வர சொல்லி பைக்குல கூட்டிட்டு போயி சதீஷோட ஃபிரண்ட் வீட்டுல விட்டுட்டு நேரா வந்துட்டேன். இந்த விஷயம் எனக்கும் சதீஷுக்கு மட்டும்தான் தெரியும்.  

எல்லாரும் பொண்ண தேடறாங்க. சந்தேகம் எல்லாம் என் மேல தான். ஆனா ஆளு இங்க இருக்கிறதா பாத்துட்டு குழம்பிட்டாங்க. யாருக்கும் எதுவும் புரியல.

குவாட் போட்டு தேடியும் கிடைக்கல. என்னையும் ஆளுங்கள விட்டு நோட்டம் பாத்துகிட்டிருந்தங்க. சாப்பிடுவேன், தூங்குவேன், அவங்க வீட்டு வழியா அப்பப்போ போயிட்டு வருவேன்.  

கடைசியா அவங்களே சரண்டர் ஆயி கல்யாணம் பண்ணி வெச்சாங்க' ன்னு ஒரு வழியா முடிச்சான்.  

சரி தம்பி சந்தோஷமா இருக்குறாங்களா? ஒத்துமையா இருக்குறீங்களா? ன்னு கேக்க, 'ஒரு நிமிஷம், தே ஒன்டங்கையா, போய் அக்கா ரெண்டு பேத்தையும் நா வரச் சொன்னேன்னு சொல்லி இங்க கூட்டிட்டு வா' ன்னு சொன்னான்.  

பத்து நிமிஷத்துல ரெண்டு பெரும் சிரிச்சிகிட்டே வந்தாங்க. 'நல்லாருக்கீங்களாண்ணா' ன்னு கோரசா கேட்டாங்க. சிரிச்சிகிட்டு தலையாட்டிட்டு, 'என்னம்மா ஒத்துமையா இருக்கீங்களா' ன்னு கேட்டேன். 

'சம்பாதிச்சிகிட்டு வர்றாரு, ஆக்கி போட்டு சந்தோசமா வெச்சிக்கிறோம்' னு ஒரு பொண்ணும், 'வீதம் போட்டுக்கிட்டு சந்தோஷமா இருக்கோம்' னு இன்னொரு பொண்ணும் சொன்னாங்க.

முன்னோட்டம்.  

அடுத்த பதிவு "எதிர்ப்பில்லா காதல்... - வென்ற காதல்.." விவரித்தல் இல்லாமல் வசனத்திலேயே ஒரு சிறுகதை எழுதும் கன்னி முயற்சி. கருத்துக்களால் என்னை மேம்படுத்துங்க்களேன்!... 

'ஆமா ரகு, எனக்கும் அதான் ஆச்சர்யமா இருக்கு. போன்ல அதிக நேரம் பேசறத கவனிச்சிருப்பாரு போல இருக்கு, நேத்து என் ரூம்ல செக் பண்ணி கண்டு பிடிச்சிட்டாரு. காலைல என்ன நேருக்கு நேரா ரகு-ங்ற பையனை காதலிக்கிறியான்னாரு. நடுங்கிகிட்டே ஆமான்னேன். உடனே சாயந்திரம் வீட்டுக்கு அழைச்சிட்டு வான்னாரு'

'ச்சே, சப்புனு போயிடுச்சே, என்னன்னமோ நடக்கும்னு கற்பனை பண்ணி வெச்சுருந்தேன், இப்போ எல்லாம் வேஸ்ட் ஆயிடுச்சி....'

இந்த பதிவு உங்களுக்கு பிடிச்சிருந்தா என்னை மேம்படுத்த உங்க கருத்துத்தையும், உற்சாகப்படுத்த ஓட்டையும் போடுங்களேன்!