பேயை பார்த்த அனுபவம்...

அப்போ பத்தாவது படிச்சிகிட்டிருந்தேன். களத்துல தாத்தா நெல்லுக்கு காவலிருக்க, ராத்திரி சாப்பாடு கொண்டுபோற மாதிரி ஆயிடுச்சி.

ஆயா வழக்கமா கொடுத்தனுப்பற ஆளுங்க யாரும் இல்லாததால மகள் வழி பேரன் பாலுவ கேக்க, 'அதெல்லாம் முடியாது, ஏன் பிரபுவை போகச்சொல்லேன்'னு சொல்லவும்,

'சங்கமாரி, அது படிக்கிற புள்ள, அவன ஏன் இழுக்கிற, உனக்கு சினிமாவுக்கு காசு தரலாம்னு இருந்தேன்'னு ஆயா சொன்னுச்சி,

உடனே, 'எடுத்துட்டு போவலன்னா சொன்னேன், அரசமரத்துகிட்ட மோகினி பிசாசு இருக்கு, தொணைக்கு பிரபுவையும் வரச் சொல்லு, தனியா போனா அடிச்சிடும்' னு கேக்கவும்,

'அதெல்லாம் இல்ல, நீ போனா போ இல்ல வேற ஆளை பாத்துக்கறேன்' னு கராறா சொல்லிடுச்சி.

அதுக்குள்ள நான், 'ஆயா கொடுத்துட்டு உடனே வர்ற வேலைதானே நானும் போறேன்' னு சொல்ல, மொதல்ல மறுத்த ஆயா கடைசியா ஒத்துகிச்சி.

நெத்தியில நீறு வெச்சி, 'பாலு நீதான் தூக்கனும், பிரபுகிட்ட கொடுக்கக் கூடாது, சீக்கிரம் வந்துடனும், கண்ட கண்ட கதையெல்லாம் சொல்லக்கூடாது' னு நிறையா கண்டிஷன் போட்டு அனுப்பிச்சுச்சு.

நான் ஒம்பதாவது வரைக்கும் அம்மாவழி தத்தாகிட்ட வளர்ந்ததால சாமி, பேய் நம்பிக்கை இல்லாம இருந்தேன்.

'கல்லெல்லாம் சாமியா மண்ணெல்லாம் பூமியா... ஆடு வெட்ட சொல்லுதா கோழி வெட்ட சொல்லுதா, நட்டு வெச்ச கல்லு சாமி' ன்னு நிறைய பாட்டுங்களையும், கதைங்களையும் சொல்லியிருந்தாரு.

ஊரைத் தாண்டி மாட்டுவண்டி பாதையில போனா அரசமரம், ஒட்டினாப்ல பெரிய ஆறு, ஆத்துலேயே நடந்து தூரமா போனா கழுங்கு மேடு, அதை தாண்டி போன காடு.

வண்டித்தடத்துல போகும்போது மெதுவா ஆரம்பிச்சேன். 'மாமா, எதோ மோகினி பிசாசுன்னு சொன்னியே'.

'அதெல்லாம் பேசக்கூடாதுன்னு ஆயா சொல்லியிருக்கு, எனக்கும் இப்போ பயமா இருக்கு, காலையில சொல்றேன்' னு சொல்லிச்சி.

அரசமரத்துகிட்ட போனோம். அதுல மாடு கன்னு போட்டதும், செத்தையை வைக்கோல்ல கட்டி தொங்க விட்டிருப்பாங்க. பால் வர்ற மரத்துலதான் கட்டனுமாம்.

ராத்திரியில பாக்க விக்கிரமாதித்தன் கதையில படிச்ச வேதாளங்க தலை கீழா தொங்கற மாதிரி இருந்துச்சி. அதுவுமில்லாம பேய ஓட்டிட்டு மயிரு தாயத்தெல்லாம் சேத்து ஆணியில அடிச்சி வெச்சிருந்தது அனாவசியமா ஞாபகத்துக்கு வந்துச்சி.

அரசமரத்த தாண்டி ஆத்துல இறங்கினோம். நல்லா கும்மிடுட்டு. கதைக்குன்னு வேணும்னா அமாவாசைன்னு சொல்லலாம். அந்த அளவுக்கு கும்மிருட்டுல்ல, ஆன எதுத்தாப்ல எதுவும் தெரியல. ஆத்துல சல சலன்னு தண்ணி ஓடிகிட்டு இருந்துச்சி. நல்லா வெத வெதப்பா, ஆனா கருப்பு கலர்ல இருந்துச்சி.

தவளைங்க, சில்வண்டுங்க சத்தம் எல்லாம் கலந்து கொஞ்சம் அடி வயத்துல எதோ அவஸ்தையை ஏற்படுத்த முருகா, முருகான்னு சொல்லிகிட்டு விடு விடுன்னு நடக்கும்போதுதான் தூரத்துல அத பாத்தோம்.

சுமாரா ஒரு ஒன்னரை அடி உயரத்துக்கு வெள்ளையா எதோ ஒரு உருவம் கொஞ்ச தூரத்துல தெரிஞ்சது. அப்படியும் இப்படியும் லேசா ஆடிகிட்டிருந்துச்சி. டக்குனு இடத்த மாத்திகிச்சி.

'மாமா அங்க பாரு'ன்னு பயந்து போய் காமிக்க, 'பிரபு அது செத்து போன தூங்கான் கிழவாடியோட ஆவி'ன்னு சொல்லி பீதிய கிளப்புச்சி.

'தல இருக்குதா பாரு'ன்னு கேக்க, 'தெரியல' ன்னு சொன்னேன்.

'உனக்கு சரியா தெரியல, தலை இல்லாத முண்டமா இருக்குது' ன்னு சொல்லுச்சி.

அந்த உருவம் இப்போ சட்டுனு அஞ்சடி உயரத்துக்கு பெரிசா வளந்துச்சி. தல மட்டுமில்ல, காலு கையு மில்ல. புகை வேற கிளம்ப ஆரம்பிச்சுது. அதுவுமில்லாம எங்கள நோக்கி வர ஆரம்பிச்சது.

அவ்ளோதான், பிடறியில கால் பட தூக்கு போனியை தூக்கிகிட்டு ஓட ஆரம்பிச்சோம்.

'பயத்துல நாங்க பயந்து ஓட, பின்னாலேயே எங்களை துரத்த....., 'எப்பா நில்லுங்கப்பா, நான் தான் கோயிந்தன்' ன்னு கத்தறது கேட்டுச்சி.

'யேய், அது தூங்கான் ஆவிதான், வேற பேர்ல சொல்லி நம்மல அடிக்க பாக்குது. திரும்பி பாக்காம ஓடு' ன்னு சொல்லவும், கண்ண மூடிட்டு கழுங்குமேடு வரைக்கும் ஓடி, களைச்சி போயி திரும்பி பாத்தோம், சுவடே தெரியல.

பக்கத்துல இருந்த மோட்டார் கொட்டாயில வெளிச்சம் தெரிய கொஞ்சம் நிம்மதியாச்சு. அப்பாடா தப்பிச்சோம்னு நினைச்சிட்டே, சாமி பேர சொல்லிட்டே காட்டுக்கு பக்கமா போயிட்டோம்.

தாத்தா என்ன பாத்துட்டு அதிர்ச்சியாயிட்டு, 'நீ ஏப்பா வந்தே, உங்க ஆயா அனுப்பிச்சாளா? வந்து வெச்சிக்கிறேன்' ன்னு வாஞ்சையா மயிர கோதி விட்டாரு.

விவரத்த சொல்லவும், 'வேற எதாச்சும் பாத்து பயந்திருப்பீங்க, ஒன்னும் ஆகாது'ன்னு சமாதானப்படுத்தினாரு.

தாத்தாகிட்ட வயித்த கலக்குதுன்னு சொல்ல, 'பாலு, பிரபுவ பெராச்சி மோட்டுக்கு பக்கத்துல வெளிச்சமா இருக்கும், முன்னாலயே கூட்டிகிட்டு போ' ன்னு சொன்னாரு.

போயிட்டு வந்தப்போ, தாத்தாவோட கட்டில்ல இன்னொருத்தர் இருந்தாப்ல. வெள்ளை வேஷ்டி, பனியன், ஆளு நல்லா கருப்பு. அவரு பேசறத மெதுவா கவனிச்சோம்.

'அப்புறம் மாமா, ரெண்டு பேரு, என்னையே பாத்துகிட்டு இருந்தாங்க. எனக்கு பயமா போயிடுச்சி. எழுந்து ஒரு பீடிய பத்த வெச்சிட்டு அவங்க கிட்ட போனேன், ஓட ஆரம்பிச்சிட்டானுங்க, நான் கோயிந்துன்னு சொல்லிகிட்டு பின்னாலேயே ஓடறேன், ஒரே நிமிஷத்துல மாயமா மறைஞ்சிட்டானுங்க. கை காலெல்லாம் ஒதற, சாமி பேர சொல்லிகிட்டு இப்போதான் வந்து சேர்ந்தேன்'

தாத்தா எங்கள பாத்துட்டு, 'பிரபு, பாலு பாத்துக்கோங்க தூங்கான் ஆவிகிட்டத்தான் பேசிட்டிருக்கேன்' னாரு.

முன்னோட்டம் : அடுத்த பதிவு 'முப்பத்திரெண்டு பேய் பிடிச்சிருக்கு'

'ஏய் சித்ரா, நிஜமா சொல்லு உனக்கு பேய் பிடிச்சது உண்மைதானா' ன்னு கேட்டேன்.